werken, tripje naar nickerie en bigi pan e.d.

Hallo allemaal,

Ik had maandag echt tijd te kort om nog meer te schrijven. Was spontaan vergeten om te vermelden dat we die dag op de creche juist zo'n leuke dingen gedaan hadden.Ik had de vingerverf meegenomen die ik een week eerder al vanplan was om te gebruiken. Wat vonden ze het leuk om ermee te kliederen, het gevolg was wel dat ze zelf ook binnen de kortste keren helemaal onder de verf zaten, maar ach het is uitwasbaar dus dat mocht de pret niet drukken. Zer waren wel allemaal super enthousiast. Kirstie had bovendien ook nog wat belleblaas meegenomen waar we daarna mee aan het spelen gegaan zijn en ook dat vonden ze super leuk.

Dinsdag ging ik naar nickerie en bigi pan. Ik moest om 800 uur bij het Torarica hotel zijn. Ben daar dus met een taxi heen gegaan, want dat ligt toch net te ver weg om te lopen. Had de taxi een avond van tevoren al besteld maar deze kwam niet opdagen dus vlug een andere gebeld. We reden via het plaatsje Groningen waar verschillende monumenten te zien waren. In Totness kregen we vervolgens onze lunch, ik heb een bami genomen. Naar deze stoppauze reden we door naar Nickerie. We zijn ook nog door Coronie gekomen waar en langs het huisje waar Edgar Davids geboren is en nog enkele jaren gewoond heeft, onvoorstelbaar wat een krotje. Geen wonder dat hij zo arrogant geworden is door ineens zo'n grote smak geld. In Nickerie aangekomen konden we de spullen eerst in de hotelkamer neerzetten, we verbleven in Residence inn, echt een luze naar wat ik nu gewelnd ben. Een super lekker hoog bed met goed matras en een warme douche. Dat was echt wel even lekker! We konden een 1,5 uurtje even doen wat we zelf wilden en daarna om 1700 uur mowsten we ons weer onder melden. We deden het tripje trouwens met ons 3e: Edo en Miranda en ik en de gids was Cor, een Nederlander die op 12 jarige leeftijd naar Suriname was gekomen met zijn ouders en hier ook niet meer weg te krijgen was. Daarna reden we door Nickerie heen om te zien hoe het er uity zag en zijn we bij een hindoestaanse tempel gaan kijken. Naar dat we alles gezien hadden gingen we naar een javaans restaurant waar we een nasi rames bestelde, maar dit was weer zo veel ,zoals al die porties hier zijn er zat vanalles bij, van bami en nasi tot gebakken uitjesen gebakken banaan en lever en de kouseband (lange sperciebonen).

De volgende dag werd ik heerlijk wakker. Even een ontbijtje genomen en om 750 weer klaar om naar Bigi Pan  te gaan. De tas kon ook weer mee in de auto want in het hotel kwamen we niet meer terug. Bij de opstapplaats namen we alleen een rugzak mee in de boot. Maar wat een mugge hier, verschrikkelijk. Je kon spuiten wat je wou, maar lekgestoken werd je toch wel. Zelfs door de kleren heen. Maar het was wel de moeite waard. Het is een ontzettend mooi watergebied. We hebben 2 kaaimannen (kleine exemplaren) verschillende soorten roofvogels en anderevogel gezieen. Waaronder veel reigers en de zwarte Annie, tja zo heet ie nou eenmaal. 's morgens was het stralende zon, heet zelfs, onze bootsman, Mandje zei tegen ons let op net naar 1200 uur gaat het regenen, en net zo was het. Om 1215 begon het langaam aan te regenen en toen we van het water af waren en net in onze bus stapte beogn het weer behoorlijk hard te regenen. Mooi op tijd terug dus. Daarna reden we weer terug naar Totness waar we weer onze lunch kregen en van daar uit weer terug naar Paramaribo. Al met al was het ontzettend mooi geweest. 's avonds met Kirstie afgesproken om bij zus en zo te gaan eten. ik had een lekker varkenshaas, had ik al even niet meer gehad, is toch vaak kip wat er hier bij zit.

De volgende dag, bij jullie hemelvaartsdag, als ik het goed heb, waren we van plan rond 9.30 te gaan werken. We kijkne meestal zelf wat ons het beste lijkt om te werken, ook inverband met wat we verder die dag nog doen en  we zorgen dat we af en toe vroeger beginnen in de week en soms later, zodat we er wat langer zijn en mee kunnen helpen met het huiswerk. Maar deze dag begon zo stralend met de zon hoog aan de hemel, dat Kirstie me  belden of we niet beter eerst konden gaan zwemmen. Dus zo gezegd zo gedaan ,eersty gaan zwemmen bij Zin. Om 1130 zijn we daar toch weer gegaan omdat we nog wel even wilden gaan werken en om 1700 uur zouden we naar Zumba gaan. We hebben de zwemspullen en sprtkleding voor Zumba bij Kirstie's appartement neergezet en hebben de bus genomen naar Nos Kasita. Toen we er bijna waren begon het echter weer heel hard te regenen, we wilden wel eerst nog wat te drinken halen bij het kleine supermarktje er schuin tegenover, ondertussen wel zeiknat geregend. toen we waren overgestoken in de harde regen zagen we Asley al zwaaien vanaf het Balkon. Toen kwam er echter een scooter hard aangereden die begon te toeteren( het fietspas en looppad gaan hier samen) en Kirstie ging de berm in terwijl ik uit wil wijken wijkt zij op de scooter ook naar dezelfde kant uit en voordat ik het weet wordt ik letterlijk gelanceerd. Kirstie vroeg meteen geschrokken hoe het ging en zei mij dat ik moest blijven zitten, blijkbaar zag ik behoorlijk wit. Tja het ging ook niet bepaald zachtjes want Kirstie zij dat ik er echt overheen vloog en nog een beetje doorschoof. Dat heb ik ook geweten heb behoorlijke schaafwonden. kirstie is meteen  het terrein opgelopen van het tehuis die politie en ambulance hebben gebeld. die kwamen echter beiden met hoge snelheid en sirene op ons afgereden. De persoon om de scooter had echter ook een wond aan haar voet en ook mijn voet had er een gezwel op, hadwel niet het gevoel dat het gebroken was. Op mijn voorhoofd in de hoek (kan mijn pony erover heen doen) zit ook een bult met schaafwond maar deze is minder erg. Kirstie ging ook mee in de ambulance. bij de eerste hulp aangekomen gingen ze mijn schaafwonden schoonmaken. Tja het was tenslotte ook vies weer, zag er niet uit, maar als dat echter alles was.Alle kleding nat en vies van de zand van de straat. Er werdt betadine opgedaan en jodium en dat was het verder werd er een foto van mijn voet genomen en moest ik de volgende dag terug naar de orthopeet.
En ik kreeg een medicijn mee. Thuis aangekomen vond Anniek het niet normaal dat ze me zo met die open wond naar huis hadden gestuurd en is zij nog gaasjes, vochtige gaasjes e.d. gaan halen. en het medicijn wat ik had meegekregen. Dit kenden ze echter niet en heet dit op internet nagekeken en een collega om navraag gedaan, en het bleek een zwaar medicijn voor reuma te zijn wat ook klachten aan de maag kon geven. Ze zei dat ik dan beter en paracetamol on nemen als ik last had. Heb gisteren dus niks meer gedaan.

Vandaag heb ik dus een taxi genomen naar de polie van het AZ ziekenhuis. Kreeg al in de gaten dat dit wel eens heel lang kon gaan duren. Want eerst moest er een kaart worden gemaakt en daarna moest ik echt zeker een uur wachten. Maar uiteindelijk werd ik naar de gipkamer gestuurd. Dus ik zei gips? Ze hebben anders niet gezegd dat het gebroken is, dus gingen ze de foto's er maar eens bijhalen die nog bij ehbo lagen. En idd niet gebroken, rekverbandje eraf en bekeken, vondt het er echter al beter uitzien dan gisteren was alleen een beetje opgeschoven, de zwelling. En ik loop er al beter op als gisteren. Mijn schaafwonden hebben ze verzorgd (op schouder elleboog en voet) en daarna weer een nieuw rekverband er om gedaan.

Maar ik mag er wel vanalles mee doen, in mate, en voorlopig nog in rekverband. maar als dat alles is dan valt het nog mee, want ik heb maandag een tripje op de planning staan naar het strand van Galibi waar de schildpadden hun eieren leggen. de hele grote leatherschildpadden, 3 dagen even weer lekker er tussenuit en dan ga ik donderdag weer naar Nos Kasita.

Werk ze en doe voorzichtig, want voor je het weet, zit een ongeluk in een heel klein hoekje :-) Liefs.... Rianne